۳۴- رد کردن و یا بازسازی و تجدید حیات

یَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ  (البقره : ۲۷۶)
خداوند ربا را نابود مى‏کند (برکت مال ربوى را مى‏برد) و صدقات را فزونى مى‏بخشد، و خداوند هیچ کفران‏کننده گنهکارى را دوست نمى‏دارد
 وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ آیَتَیْنِ فَمَحَوْنَا آیَةَ اللَّیْلِ وَجَعَلْنَا آیَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُواْ فَضْلاً مِّن رَّبِّکُمْ وَلِتَعْلَمُواْ عَدَدَ السِّنِینَ وَالْحِسَابَ وَکُلَّ شَیْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِیلاً (الاسراء :۱۲)
 شب و روز را دو نشانه قرار دادیم، پس نشانه شب را محو [و تیره‏] کردیم و نشانه روز را ظاهر و روشن قرار دادیم تا از پروردگارتان روزى بطلبید و شمار سال‏ها و حساب [اوقات‏] را بدانید، و هر چیزى را به طور کامل توضیح دادیم
 
ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ  (الحج:۶۱)
این بدان سبب است که خدا از شب می کاهد و به روز می افزاید و از روزمی ، کاهد و به شب می افزاید و خدا شنوا و بیناست
 وَالَّذِینَ کَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَلِقَاء الآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ هَلْ یُجْزَوْنَ إِلاَّ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (الاعراف:۱۴۷)
و کسانى که آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند، اعمالشان تباه است. آیا جز آنچه را که عمل مى‏کردند کیفر مى‏بینند
مَّثَلُ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ کَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فِی یَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ یَقْدِرُونَ مِمَّا کَسَبُواْ عَلَى شَیْءٍ ذَلِکَ هُوَ الضَّلاَلُ الْبَعِیدُ (ابراهیم:۱۸)
مثل اعمال کسانی که به خدا کافر شده اند چون خاکستری است که در روزی طوفانی بادی سخت بر آن بوزد توان نگه داشتن آنچه را که به دست آورده اند ندارند این است گمراهی بی انتها

 إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِآیَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِیهِمْ نَارًا کُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَیْرَهَا لِیَذُوقُواْ الْعَذَابَ إِنَّ اللّهَ کَانَ عَزِیزًا حَکِیمًا (النساء: ۵۶)

 به زودى کسانى را که به آیات ما کفر ورزیده‏اند، در آتشى [سوزان‏] درآوریم که هر چه پوستشان بریان گردد، پوستهاىِ دیگرى بر جایش نهیم تا عذاب را بچشند. آرى، خداوند تواناى حکیم است.  
 
أَوَلَمْ یَرَوْا کَیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ (عنکبوت:۱۹)
آیا نمی بینند که خدا چگونه مخلوق را می آفریند و پس از نیستی بازش می گرداند ? این کار بر خدا آسان است

 
 قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (عنکبوت:۲۰)
 
 در زمین بگردید و بنگرید چگونه آفرینش را آغاز کرده است. سپس خداوند [همین گونه‏] جهان دیگر را پدید مى‏آورد. بى‏تردید خدا بر هر چیزى تواناست
یَوْمَ تَکُونُ السَّمَاء کَالْمُهْلِ (المعارج:۸)
روزى که آسمان چون فلز گداخته شود
وَلَمَّا جَاء مُوسَى لِمِیقَاتِنَا وَکَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِی أَنظُرْ إِلَیْکَ قَالَ لَن تَرَانِی وَلَـکِنِ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَکَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِی فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَکًّا وَخَرَّ موسَى صَعِقًا فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَکَ تُبْتُ إِلَیْکَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِینَ (الاعراف : ۱۴۳)
و چون موسى به میعاد ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد: «پروردگارا، خود را به من بنماى تا بر تو بنگرم.» فرمود: «هرگز مرا نخواهى دید، لیکن به کوه بنگر پس اگر بر جاى خود قرار گرفت به زودى مرا خواهى دید.» پس چون پروردگارش به کوه جلوه نمود، آن را ریز ریز ساخت، و موسى بیهوش بر زمین افتاد، و چون به خود آمد، گفت: «تو منزهى! به درگاهت توبه کردم و من نخستین مؤمنانم»  

وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّـیِّئَاتِ ذَلِکَ ذِکْرَى لِلذَّاکِرِینَ (هود:۱۱۴) 

نماز بگزار در آغاز و انجام روز و ساعاتی از شب زیرا نیکیها ،، بدیهارا از میان می برند این اندرزی است برای اندرز پذیران

 یا ایّها الَّذینَ آمَنوا تُوبُوا اِلَى اللهِ تَوبَةً نَصُوحاً (بقره:۲۲۲)

ای کسانی که ایمان آورده اید، به درگاه خداوند توبه کنید توبه ای خالصانه 

کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ (الرحمن:۲۶) 

هر که بر روى این (زمین) است (از انس و جن) محکوم به فناست 

کُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَما الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ (آل عمران:۱۸۵) 

هر کسى مرگ را مى‏چشد، و جز این نیست که روز قیامت پاداشتان به تمامى به شما داده مى‏شود. پس هر که از آتش به دور داشته و در بهشت در آورده شود، به راستى رستگار شده است. و زندگى دنیا جز مایه فریب نیست 

یَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَیْرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُواْ للّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (ابراهیم:۵۶) 

آن روز که زمین به زمینی جز این بدل شود و آسمانها به آسمانی دیگر ، و، همه در پیشگاه خدای واحد قهار حاضر آیند

------------------  
 وَإِنَّ یُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ   
و یونس از پیامبران بود .
 إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ  
(به یاد آر) هنگامى که به سوى کشتى پر (از مسافران و بار) فرار کرد (و در آن سوار شد).

 فَسَاهَمَ فَکَانَ مِنْ الْمُدْحَضِینَ  
پس (چون خطر کشتى اقتضا کرد برخى در آب افکنده شود) او در قرعه‏کشى شرکت کرد و از مغلوبین گردید. 
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِیمٌ 
پس ماهى او را بلعید در حالى که کار ملامت‏آور کرده بود و خود را سرزنش مى‏کرد.
فَلَوْلَا أَنَّهُ کَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِینَ   پس اگر نه این بود که او (در مدت عمرش و در شکم ماهى) از تسبیح‏گویان بود.
لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ
 تا روز قیامت در شکم ماهی می ماند.
 فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِیمٌ 
 پس او را در حالى که ناخوش بود به زمین خشکى افکندیم.
وَأَنبَتْنَا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِّن یَقْطِینٍ  
بر بالاى سر او بوته‏اى از نوع کدو (یا موز یا انجیر) رویانیدیم
 وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِئَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ  (الصافات:  ۱۳۹تا ۱۴۷)
 او را به سوى صد هزار یا بیشتر- مردم نینوا- فرستادیم- یعنى دو باره پس از بیرون آمدن از شکم ماهى-.